തിരികെ വരൂ....

വിഷാദങ്ങൾ പൂക്കുന്ന
ചില്ലയിലെ
കറുത്ത പക്ഷിയാണിന്നു
ഞാൻ
നോവുണർത്തുംതണുത്ത
മരണത്തിൻ
സ്വപ്നങ്ങളുടെ പ്രിയദർശിനി
എങ്ങുപോയിമാഞ്ഞു നീ
യെന്നിലെ നിറങ്ങൾ കവർന്നു
കറുപ്പുമാത്രംതന്നു പോയതെവിടെ

കോടക്കാറ്റിലെനിക്കു പുതക്കാനീ
യിരുളു,മോർമ്മകളും
ബാക്കിയാക്കി നീമാത്രമെന്തിനു
ദേശാടനക്കിളിപോൽ പറന്നൂ

കണ്ണീർപൂക്കളുതിർന്നു
കുതിർന്നൊരീ
കൊഴിഞ്ഞപൂക്കൾ സാക്ഷി
ഇനി നീവരുവോളമുറങ്ങാതെ
കാത്തിരിക്കും മൂകമെൻ
ചിരിപ്പൂക്കളും മൊഴിപ്പൂക്കളും
പ്രിയദേ...

ലിൻസി അരുൺ.