പിരിയുവതില്ല, നിൻ മാനസം തന്നിലായ്
പരിഭവിച്ചകലെയായ് മാറീനില്പൂ.....
ആവോളമെന്നെ നീയാശിച്ചുവെന്നാൽ
ആമോദമോടെ ഞാൻ ചാരെയുണ്ട്.....
പരിഭവിച്ചകലെയായ് മാറീനില്പൂ.....
ആവോളമെന്നെ നീയാശിച്ചുവെന്നാൽ
ആമോദമോടെ ഞാൻ ചാരെയുണ്ട്.....
പറയുവാനാകാത്ത ഹൃദയഭാരം ചെറു-
വരികളായ് തെളിയുന്നു മൂകമായി
ഇനിയുമീ ചെമ്പകചോട്ടിൽ തനിച്ചു നിൻ
നിനവുകളോർത്തുഞാൻ മിഴിനിറച്ചു.
വരികളായ് തെളിയുന്നു മൂകമായി
ഇനിയുമീ ചെമ്പകചോട്ടിൽ തനിച്ചു നിൻ
നിനവുകളോർത്തുഞാൻ മിഴിനിറച്ചു.
അരുതേ, പരിഭവമരുതേ നിൻമൃദു-
ഭാഷണമെന്നും നിലയ്ക്കരുതേ...
നിൻമധുനാദത്താലെൻ മൗനമാനസം
പുഞ്ചിരിച്ചൊരുനാൾ ചുണ്ടനക്കി..
ഭാഷണമെന്നും നിലയ്ക്കരുതേ...
നിൻമധുനാദത്താലെൻ മൗനമാനസം
പുഞ്ചിരിച്ചൊരുനാൾ ചുണ്ടനക്കി..
വെളിച്ചം മറഞ്ഞു തമസ്സോ തെളിഞ്ഞു
ഭീതിയാലെൻ നേത്രം തിരഞ്ഞതെൻ നിഴലിനെ
ക്ഷണനേരമപ്പുറം തെളിഞ്ഞോരു സത്യം
നിഴൽപോലുമന്യം ചിലനേരമെന്നും......
ഭീതിയാലെൻ നേത്രം തിരഞ്ഞതെൻ നിഴലിനെ
ക്ഷണനേരമപ്പുറം തെളിഞ്ഞോരു സത്യം
നിഴൽപോലുമന്യം ചിലനേരമെന്നും......
"രതി ശിവദാസ്"
No comments
Post a Comment
ഈ രചന വായിച്ചതിനു നന്ദി - താങ്കളുടെ വിലയേറിയ അഭിപ്രായം രചയിതാവിനെ അറിയിക്കുക