Slider

ഒരു മാർജ്ജാരപുരാണം(കഥ)

0


ഇടക്കിടെ ചന്നം പിന്നം പെയ്യുന്ന ചിങ്ങമാസത്തിലെ മഴ , കാർമേഘത്താൽ മൂടപ്പെട്ട ആകാശം, ഒരു കർക്കിടക പ്രതീതിയാണ് ഉണ്ടാക്കിയത് , മൂടി കെട്ടിയ ആകാശത്തിൽ മഴയുടെ ഇടവേളകളിൽ , ഇലകൾക്കിടയിലൂടെ അരിച്ചെത്തുന്ന സൂര്യ കിരണങ്ങൾ യാതൊരുന്മേഷവും തന്നില്ല .

 

രാവിലെ ഭർത്താവു പോയതിനു ശേഷം ഒന്നും ചെയ്യാനില്ലാത്ത പ്രഭാതം , കൂട്ടിനു എന്നും അമ്മിണി ഉണ്ടായിരുന്നു , രണ്ടു ദിവസമായി അവളെ കാണാനില്ല .. അമ്മിണി കഴിഞ്ഞ ഒൻപതു മാസമായി സ്നേഹത്തോടെ വളർത്തുന്ന നല്ല വെളുത്ത പൂച്ചയാണ്, അമ്മിണി എന്ന് വിളിക്കുന്നത് കൊണ്ട് തെറ്റ് ധരിക്കേണ്ട , അതൊരു ആൺ പൂച്ചയാണ് ചെറുപ്പത്തിൽ പെണ്ണാണെന്ന് ധരിച്ചു അമ്മിണിയെന്നു വിളിച്ചത്. അതുകൊണ്ടു തന്നെ ഭർത്താവു ഇടക്കിടെ കളിയാക്കി പറയും , നീ ഇതിനെ വളർത്തി ആണും പെണ്ണ് അല്ലാതാക്കി .

 

ഒൻപതു മാസം മുൻപ് , ഭക്ഷണം ഒന്നും കിട്ടാതെ , 'അമ്മ പൂച്ചയുടെ സംരക്ഷണം കിട്ടാതെ അലഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു , നടക്കാൻ കഴിയാത്ത പരുവത്തിൽ എത്തിപെട്ടതാണ് . ആദ്യമൊക്കെ വലിയ ദേഷ്യമാണ് , ഇടക്ക് ഭക്ഷണം ഒക്കെ കൊടുക്കും , കൂടെയുണ്ടായ മറ്റു രണ്ടു കുഞ്ഞുങ്ങൾ എങ്ങിനെയൊക്കെയോ നഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നു .

 

അതുകൊണ്ടു തന്നെ ഇതിനോട് ഒരു വാത്സല്യം തോന്നി . ദുബായിലുള്ള മകളുടെ മകളെ ഒരുനാൾ വീഡിയോ കാളിൽ കാണിച്ചപ്പോൾ അവളുടെ സന്തോഷം, ഞങ്ങൾ വരുന്നത് വരെ അതിനെ നോക്കണം , അതിനു നല്ല ഫുഡും , പാലും നൽകണം എന്നു പറഞ്ഞപ്പോൾ, ഈ മിണ്ടാപ്രാണിയോട് അവരുടെ സ്നേഹവും കരുതലും, കണ്ണുകളെ ഈറൻ അണിയിച്ചു .

 

ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പോകുമ്പോഴാണ് അവളുടെ സ്നേഹം തനിക്കു മനസ്സിലായത് , എവിടെയും പോകാതെ തനിക്കു കാവൽ നിൽക്കുന്നത് പോലെ അവൾ കൂടെ കൂടി . അകത്തു നിന്ന് പുറത്തേക്കിറങ്ങിയാൽ അവളും കൂടെ ഇറങ്ങും .. തിരിച്ചു വരുമ്പോൾ അതുപോലെ തിരിച്ചു കയറും . അമ്മിണി രാവിലെ പ്രഭാത കൃത്യങ്ങൾക്കു പുറത്തു അടുത്ത പറമ്പിലേക്ക് പോയാലും , പ്രഭാത വെയിൽ കൊള്ളാൻ പോയാലും , അമ്മിണി ഇന്ന് നീട്ടി വിളിച്ചാൽ അവൾ ഓടിയെത്തും .

 

ഭർത്താവു രാവിലെ വണ്ടിയുമായി പോകാൻ ഇറങ്ങിയാൽ വണ്ടിയുടെ അടുത്ത് പോയിരുന്നു യാത്രയയക്കും, അതുപോലെ തിരിച്ചു വരുമ്പോഴും പോയി കൂടെയേ വീട്ടിനകത്തേക്ക് വരൂ . കർക്കിടകം തുടങ്ങിയതിനു ശേഷം മഴയെ പേടിച്ചു വീട്ടിനകത്തു തന്നെയായിരുന്നു . ആർത്തലച്ചു പെയ്ത മഴയെ നോക്കി അവളിരിക്കും .

 

ഇടക്ക് അവൾ മൗനമായി , ആരോ പറഞ്ഞു ഇത് ആൺപൂച്ചയല്ലേ , നിൽക്കില്ല ഒരു നാൾ ഇത് പോകും ഇവിടുന്നു...ഇടക്ക് അവളെ പീഡിപ്പിക്കാൻ മാർജാര വംശത്തിലെ വില്ലന്മാർ അവതരിക്കും , പേടിച്ചു വീടിനകത്തു ഇടുങ്ങിയ സ്റ്റോറൂമിൽ ഒളിക്കും അവൾ . ഞങ്ങളെ സംബന്ധിച്ചെടുത്തോളം വീട്ടിലെ ഒരംഗമായി മാറിയിരുന്നു അമ്മിണി .

 

അമ്മിണിയെ കാണാതെ ഇന്ന് രണ്ടാം ദിവസമാണ് , വല്ലാത്തൊരു അസ്വസ്ഥത .. അവൾക്കു എന്തെകിലും കഴിക്കാൻ കിട്ടിയോ , എന്നും വൃത്തിയായി നല്ല കാർപെറ്റ് വിരിയിൽ കിടന്നുറങ്ങുന്ന അവൾ എവിടെയാണ് കിടന്നതു . ഇടക്ക് പുറത്തേക്കു നോക്കുമ്പോഴാണ് പതുക്കെ ഞങ്ങൾ കണ്ടൻ എന്ന് വിളിക്കുന്ന വില്ലൻ കണ്ടൻപൂച്ച കടന്നു വരുന്നത് . അമ്മിണി ഉണ്ടെങ്കിൽ ഇപ്പോൾ പേടിച്ചു അകത്തേക്ക് ഓടിയൊളിക്കും .

 

മാർജാര പുരാണത്തെ കുറിച്ച് , ഇടക്ക് അടുത്ത വീട്ടിലെ വയസായ ചേച്ചി പറഞ്ഞത് ഓർക്കുകയാണ് , ആൺ പൂച്ചകൾ വീട്ടിൽ ഒരു കാലം വരെയേ നില്ക്കു, പിന്നീട് അത് കാട് കയറി പോകും എന്നു . അപ്പോഴാണ് ജീവിതയാത്രയിൽ അമേരിക്കയിൽ കണ്ട കുടുംബ ബന്ധങ്ങളും, കുടുംബ ജീവിതവും മനസ്സിൽ ഓടിയെത്തിയത് . പതിനെട്ടു വയസു തികഞ്ഞാൽ സാശ്രയത്ത്വം തേടി പോകുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങൾ ..അത് പോലെയാണോ അമ്മിണിയും കാട് കയറി പോയത് .

 

ഇനി ഒരു അമ്മിണിയേയും വീട്ടിൽ വളർത്തില്ല എന്ന ദൃഢമായാ തീരുമാനമെടുത്താണ് , ഉറങ്ങാൻ കിടന്നതു , രാത്രിയിൽ ചെവിയോർത്തിരുന്നു .. അമ്മിണി പുറത്തു വന്നു വിളിക്കുന്നുണ്ടോ എന്നു ചെവിയോർത്തു ...

 

അമേരിക്കയിലും , യൂറോപ്പിലും കണ്ട മാതാപിതാക്കളെ പോലെ , എപ്പോഴാണ് പതിനെട്ടു വയസുവരെ നോക്കി വളർത്തിയ മക്കൾ വന്നു കോളിങ് അടിക്കുന്നത് , കോളിങ് ബെല്ലിന്റെ ശബ്ദത്തിനായി കാതോർത്തിരിക്കുന്ന അമ്മമാരേ പോലെ ചെവിയും കൂർപ്പിച്ചു ഉറങ്ങാതെ....

 

ശശി മാട്ടൂൽ                         

21 /08 /2020

 


0

No comments

Post a Comment

ഈ രചന വായിച്ചതിനു നന്ദി - താങ്കളുടെ വിലയേറിയ അഭിപ്രായം രചയിതാവിനെ അറിയിക്കുക

both, mystorymag

DON'T MISS

Nature, Health, Fitness
© all rights reserved
made with by templateszoo