പനിച്ചൂടോർമ്മകൾ

പതിവില്ലാത്തൊരു പകലുറക്കത്തിനൊടുവിൽ
പൊടുന്നനെയൊന്നു കുളിരണിഞ്ഞപ്പോൾ
പതറിയൊരുവേള തിരിഞ്ഞുനോക്കിഞാൻ
പതിയെയണഞ്ഞവനൊരു ചെറുചിരിയുമായ്!

തിരിഞ്ഞോടാനാകാതെ പകച്ചുനില്ക്കെ
ചാരത്തവനണഞ്ഞു തഴുകി മെല്ലെ
ആപാദചൂഡമൊരു വിറയലറിഞ്ഞു ഞാന്‍
ആപത്ചിന്തയിലാകെ വലഞ്ഞു ഞാന്‍!

കരവലയമതു മെല്ലെ മുറുക്കിയവന്‍
കൊതിപൂണ്ടെന്‍ മേനിയിലമര്‍ന്നു
ഉടലിന്നാഴങ്ങളില്‍ നോവു പടര്‍ന്നു
കുതറാനാവാതെ ഞാന്‍ പിടഞ്ഞു

'അരുതേ'യെന്നൊട്ടു കുടഞ്ഞു ഞാന്‍
അകലാതെയവനെന്‍ മേനി വരിഞ്ഞു
മുറിവേറ്റംഗോപാംഗമെരിഞ്ഞു
അകവും പുറവും നീറിപ്പുകഞ്ഞു

രാവിന്നന്ത്യയാമത്തിലെപ്പൊഴോ
പതിയെപ്പതിയെ വീര്യമൊഴിഞ്ഞു
മുറുകിയ കൈകള്‍ മെല്ലെയഴിഞ്ഞു
വിയര്‍ത്തൊഴുകി ഞാന്‍ മെല്ലെയുണര്‍ന്നു

ചതിയിലിനിയും വരുമവനെന്നറിഞ്ഞു
പ്രതിരോധിയ്‌ക്കാന്‍ ഞാനുമുറച്ചു
ദേഹശുദ്ധി വരുത്തിയ ശേഷം
ദൈവാനുഗ്രഹമര്‍ത്ഥിച്ചു ഞാന്‍

ചുക്കുകാപ്പി ചൂടോടെയൂതിക്കുടിച്ചു
ചന്ദനം ചാലിച്ചു നെറ്റിയിലിട്ടു
നീരാവിയിലലിയും കര്‍പ്പൂരം ശ്വസിച്ചു
'നാരായണാ'നാമമുള്ളില്‍ ജപിച്ചു

പൊടിയരിക്കഞ്ഞി വെന്തുതിളച്ചു
ഉപ്പുമാങ്ങഭരണിയൊട്ടു തുറന്നു
ഇഞ്ചിയും തേനും നൊട്ടിനുണഞ്ഞു
വമനേച്ഛയെ ഞാന്‍ മെല്ലെയകറ്റി

മൂന്നുനാളുകള്‍ മെല്ലെമറഞ്ഞു
മൂടിപ്പുതച്ചു കിടന്നു മടുത്തു
മുറുമുറുത്തവനകലെ നിന്നു
മറുവാക്കു പറയാതെ നടന്നകന്നു

ഉന്മേഷത്തോടു വീണ്ടുമുണര്‍ന്നു
ഉണ്ണിക്കണ്ണന്‍ പുഞ്ചിരി തൂകി
ഉടലുമുയിരും ഉദ്ദീപിയ്ക്കാന്‍
ഉദയസൂര്യനും ഓടിയെത്തി.

രാധാസുകുമാരന്‍