പാപങ്ങളുടെ താഴ്വര (കഥ )

ഞാൻ തിരിച്ചറിയുന്നു "
എന്ത് ?
അൻവർ ചോദിച്ചു
"സഹോദര സ്നേഹം "ഞാൻ പറഞ്ഞു.
"സൂക്ഷിക്കണം,വീട്ടിൽ കടം ..........ൽ ചൊറിയും "
അന്യരോടു സംസാരിക്കുമ്പോൾ നാം ഒന്നും നോക്കാറില്ലല്ലോ .
എന്നാൽ സ്വന്തം സഹോദരങ്ങളോടും സമുദായക്കാരോടും സംസാരിക്കുമ്പോൾ
വളരെ ശ്രദ്ധിക്കണം.
കാരണം?ഞാൻ ചോദിച്ചു .
വ്യത്യസ്തനെന്നു തോന്നിക്കരുത് ,അവർക്കതു സഹിക്കാൻ കഴിയില്ല
സംസാരിച്ചും ചിരിച്ചും അടുത്ത് നിന്നവർ പിന്നെ കണ്ടാൽ മിണ്ടാതാവും .
അതിന്റെ പേരെന്താണെന്ന് എനിക്കിതുവരെ അറിയില്ല ,അൻവർ പറഞ്ഞു .
"അതേ ,നമ്മുടെ ഇടയിലെ സാഹോദര്യം തൊലിപ്പുറത്തു പറ്റിയിരിക്കുന്ന ഒരു കറ മാത്രമാണ്
ഞായറാഴ്ചകൾക്കൊക്കെ ദുഃഖ വെള്ളിയുടെ മുഖമാണ്". . "വെള്ളിയാഴ്ച പള്ളിയിൽ പോകുന്ന എന്റെയും അനുഭവം അങ്ങനെയാണ്" .അൻവർ കൂട്ടിച്ചേർത്തു
ഞാൻ തിരിച്ചറിയുന്നു ,എന്ത്?
നമുക്ക് സ്നേഹിക്കാൻ കഴിയില്ല. കാരണം
നമ്മൾ പാവം മൃഗങ്ങളാണ്.
ഇതു പറഞ്ഞു തീരവേ എന്റെ കണ്ണുകളിലാകെ മൂടൽമഞ്ഞു നിറഞ്ഞതുപോലെ,
ഞാൻ വീണ്ടും ഒരവധുതനെ കാണുന്നു.
അദ്‌ദേഹം എന്തോ പറയുന്നു
'നിങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ പരിമിതികളിലാണ് സിംഹാസനം തീർക്കുന്നത്.നിങ്ങൾക്ക്
ചെയ്യാൻ കഴിയുന്ന ചെറിയ കാര്യം തമ്മിൽത്തമ്മിൽ തിരിച്ചറിയുകയും നിങ്ങൾക്ക് എന്തില്ല എന്നു
തിരിച്ചറിയുകയുമാണ്. കഴിവ് ആരുടെയുംഅവകാശമല്ല . അത് ദൈവത്തിന്റെ ദാനമാണ് ,അതു മാത്രമാണ്"
പെട്ടെന്ന് എന്റെ കണ്ണുകൾ തുറന്നു.
ഞാൻ തിരിച്ചറിയാൻ തുടങ്ങി ,ഞാൻ പാപങ്ങളുടെ താഴ്വരയിലാണ് നിൽക്കുന്നതെന്ന്.

By: Usha Varghese