അവൻ അവളാകുമ്പോൾ..

വസന്തം നിന്നിലൊളിപ്പിച്ച
റോസാച്ചെടിയുടെ
മുള്ളു കൊണ്ട് നൊന്ത 
പാടുകൾക്കു മേലെ
നീയൊളിപ്പിച്ച നിന്റെ ഉടലുകൾ
നിന്നെ തിരിച്ചറിയുമ്പോഴേക്കും
നീ ഒരു പെണ്ണായിരുന്നു
ആണും പെണ്ണും കെട്ടവനെന്നു
ആരൊക്കെയോ
രഹസ്യമായും പരസ്യമായും
വിളിച്ചു നിൻറെ ഉടലിലേക്കു
കാമത്തിന്റെ തുറിച്ചു നോട്ടങ്ങൾ
സെക്കന്റുകൾ ഭേദിച്ചു
പാഞ്ഞെത്തിയിരുന്നു...
ഉള്ളുപിടയാലെ
വളർന്ന മാറിൽ
വിരിഞ്ഞ ചുണ്ടിൽ
തെളിഞ്ഞ കണ്ണുകളിൽ
നീ കണ്ടെത്തിയ നിന്നിലെ അവളെ
നീയും സ്നേഹിച്ചപ്പോൾ തൊട്ട്
മൈലാഞ്ചി ചുവപ്പിൽ
നീളൻ വിരൽ സുന്ദരമായതും
നഖങ്ങൾ മിന്നി തെളിഞ്ഞു
നിറങ്ങളിൽ ആലിംഗനം ചെയ്തതും
മനസ്സ് നഷ്ടപ്പെട്ടൊരുവന്റെ
അമർത്തിയ നിലവിളികൾ
കേൾക്കാതെ കേട്ടവന്റെ
കാതിൽ വലിഞ്ഞു മുറുകി
ജീർണിച്ച കൂമ്പാരത്തിനു മീതെ
'അവൾ' പിറക്കുന്നു
മുറുമുറുപ്പുകൾക്കു മേലെ
ആകാശം മാത്രം നോക്കി
മാറു മറച്ചു
ഇടവഴിയിൽ പോലും സൂക്ഷിച്ചു
നടക്കേണ്ടവൾ....

പ്രീതി രാജേഷ്