ഹേമന്ദഗീതം

പ്രണയമില്ലായിരുന്നെങ്കിലീ ഭൂമിയിൽ
പ്രകൃതിയും നിശ്ചലം ശൂന്യമായ്ത്തീർന്നിടും..

തഴുകും നിലാവുമുണ്ടാവില്ല, പൂക്കളും
വഴിയുന്ന സൗരഭം പോലുമകന്നിടും..!

മറുവാക്കു കിട്ടാതകന്നുപോയ്‌ മണ്ണിതിൽ
മരവിച്ചു വീണിടും മധുരമാം വാക്കുകൾ..

എഴുതുവാനൊന്നുമുണ്ടാവില്ല കവികളിൽ
ഇഴയുന്നൊരക്ഷരക്കൂട്ടുകൾ പെരുകവേ,

ഒരു നേർത്ത നിസ്സംഗതത്തിൻ പുതപ്പുമാ-
യൊരു മൗനഗേഹത്തിനുള്ളിൽ തനിച്ചു നാ-

മൊരു മാത്രപോലും കഴിഞ്ഞിടാനാവാതെ-യുരുകിത്തിളച്ചു മരിച്ചുപോവില്ലയോ?

പ്രിയദൈവമേ നന്ദി, നന്ദിയീ ഭൂതലം
പ്രണയാർദ്ദ്രമാക്കിയ നിൻ മഹത്വങ്ങളെ..!

അതുതന്നെ ഭാഗ്യമല്ലാതെന്തു വേറെയീ
ഭുവനത്തിൽ ഞങ്ങളിന്നാനന്ദമോലുവാൻ.

By Hari Menon