കാൽക്കീഴിലെ ഭൂമിയെ മറക്കാൻ
കഴിയുന്നൊരു വിഭ്രമത്തിനിടയിലാണ്
ആദ്യമായി ചെരുപ്പ് മറന്നത്.
കഴിയുന്നൊരു വിഭ്രമത്തിനിടയിലാണ്
ആദ്യമായി ചെരുപ്പ് മറന്നത്.
അതിലുംവലുതെന്തോ മറവിയെ
മണ്ണിട്ടു മൂടിയിരിക്കാം.
മണ്ണിട്ടു മൂടിയിരിക്കാം.
തിരിച്ചിറങ്ങുന്ന ഓർമ്മകളോടെപ്പം
തനിച്ചാക്കി പോന്നതും
ചേർന്നുനിന്നവയെ ആയിരിക്കാം.
തനിച്ചാക്കി പോന്നതും
ചേർന്നുനിന്നവയെ ആയിരിക്കാം.
മനസ്സിൽ പിറവിയെടുക്കുന്നവയെ ഓർത്തെടുക്കാനെന്തൊരുപാടാണ്.
മറന്നുപോയ വരികളിലാണ്
ഏറ്റവും നല്ല കഥയും കവിതയും.
ഏറ്റവും നല്ല കഥയും കവിതയും.
ഓർമ്മകൾക്ക്
മറക്കാനാവാത്തൊരു കവചം ഉണ്ടാക്കണം.
മറക്കാനാവാത്തൊരു കവചം ഉണ്ടാക്കണം.
ചെരുപ്പുകൾ പോലെ എവിടെയെങ്കിലും
ബന്ധങ്ങളെയും മറന്നു വെച്ച്,
ബന്ധങ്ങളെയും മറന്നു വെച്ച്,
നടന്നു തീർക്കാനുള്ള പാതയിൽനിന്നും
ഒതുക്കുകല്ലുകളിറങ്ങി പ്രകൃതിയിലേക്ക് വഴിമാറിനടക്കണം.
ഒതുക്കുകല്ലുകളിറങ്ങി പ്രകൃതിയിലേക്ക് വഴിമാറിനടക്കണം.
ഒറ്റയ്ക്കാവുമ്പോൾ
ഒരുപാട് ചിന്തിക്കാനും പറയാനുമുണ്ടാവും.
ഒരുപാട് ചിന്തിക്കാനും പറയാനുമുണ്ടാവും.
Babu Thuyyam.
No comments
Post a Comment
ഈ രചന വായിച്ചതിനു നന്ദി - താങ്കളുടെ വിലയേറിയ അഭിപ്രായം രചയിതാവിനെ അറിയിക്കുക