എഴുത്തും വായനയുംഃ ഒരാമുഖം
-----------------------
പല കവിതകളും ദുര്ഗ്രഹമെന്നും ഒന്നും മനസിലായില്ലെന്നും കവി എന്താണ് അര്ത്ഥമാക്കിയത് എന്നൊക്കെ കവിതകളുടെ കമന്റ്സില് വായിക്കാന് ഇടയാവാറുണ്ട്.ഈ മനസിലാകായ്മ എന്തുകൊണ്ടാണ് സംഭവിക്കുന്നത്, ജന്മസിദ്ധികൊണ്ടും പരന്ന വായനകൊണ്ടും നിരീക്ഷണം കൊണ്ടും ഒരു കവി ജനിക്കുന്നതിലും പ്രയാസകരമാണ് ഒരു നല്ല വായനക്കാരന് ജനിക്കുന്നത്.ഒരു ദിവസം കൊണ്ട് കവിത വായിച്ച് ഭാവുകത്വത്തില് ലയനം സാദ്ധ്യമാകുമെന്നൊ ആശയത്തെ അനുഗമിക്കാമെന്നൊ ധരിക്കുന്നത് മൌഢ്യമാണ്. സുഹൃത്ത് എന്ന പരിഗണനയില് മാത്രം ലൈക്കടിക്കേണ്ടി വരുന്നതും ഹൃദിസ്ഥമാക്കാനുള്ള സമയമില്ലായ്മ കൊണ്ടൊ ആസ്വാദന ക്ഷമതയുടെ അഭാവം കൊണ്ടുമൊ ആണ്.കാലത്തിനൊപ്പമൊ കാലാതീതമായൊ സഞ്ചരിക്കുന്ന കവിതകളുടെ പ്രമേയങ്ങള്ക്കും സങ്കേതങ്ങള്ക്കും പ്രസ്ഥാനങ്ങള്ക്കും ഒപ്പം സഞ്ചരിച്ച് മാത്രം സ്വായത്തമാക്കാന് കഴിയുന്ന ഒന്നാണ് നല്ല വായന.ഒരു എഴുത്തുകാരന്റ കണ്ണും കാതും മനസും കാണാത്തതും കേള്ക്കാത്തതും അറിയാത്തതുമായ ലോകത്തില് വിഹരിക്കുകയും അരൂപവും വിരൂപവുമായ യാദാര്ത്ഥ്യങ്ങളെ മനോഹരങ്ങളായ പദങ്ങളാല് കോര്ത്തിണക്കി സുന്തരമായ രൂപം നല്കി നമ്മില് പുതിയ ലോകം തീര്ക്കുന്നു. ഒരോ വായനയും പുതിയ ലോകത്തിലേക്കുള്ള വാതായനങ്ങളാണല്ലൊ,പതിവു രീതികള് തെറ്റിക്കുന്നതും പരീക്ഷണ സൃഷ്ടികളും സംവേദനത്തിന്റ വഴികള് ദുഷ്കരമാക്കാറുണ്ട്.നിരന്തരമായ വായനയും കാലാനുക്രമമായ മാറ്റങ്ങളെ അനുഗമിക്കാനുള്ള മനസാന്നിദ്ധ്യവും ഈ ദുര്ഗ്രാഹ്യത്തെ അതിജീവിക്കാന് സഹായിക്കുന്നു.ഒഴുക്കിനൊപ്പമല്ല ഒഴുക്കിനെതിരെയാണ് എഴുത്തുകാരന്റ ദിശാബോധം.വാച്യാര്ത്ഥത്തിന്റ ഉപരിതലത്തില് മാത്രം സ്പര്ശിച്ച് ബൌദ്ധികാദ്ധ്വാനത്തിനു ഒട്ടും മെനക്കെടാതെ മനസിലാകുന്നില്ല ലളിതമായി എഴുതൂ എന്ന് വേവലാതിപ്പെടുന്ന വായനക്കാരനെ മനസിലാകുന്നില്ല.വ്യംഗ്യാര്ത്ഥത്തിന്റ അഗാധതില് ഇറങ്ങിച്ചെന്ന് അറിവിന്റ വെളിച്ചം കാണാന് ശ്രമിക്കാത്ത ഇരുട്ടില് തപ്പുന്ന ചുരുക്കം വായനക്കാരെങ്കിലും വേഗമേറിയ ഈ ലോകത്ത് നിലനില്ക്കുന്നുണ്ട് എന്നത് ഒരു സത്യമാണ്
By
Purush parol
-----------------------
പല കവിതകളും ദുര്ഗ്രഹമെന്നും ഒന്നും മനസിലായില്ലെന്നും കവി എന്താണ് അര്ത്ഥമാക്കിയത് എന്നൊക്കെ കവിതകളുടെ കമന്റ്സില് വായിക്കാന് ഇടയാവാറുണ്ട്.ഈ മനസിലാകായ്മ എന്തുകൊണ്ടാണ് സംഭവിക്കുന്നത്, ജന്മസിദ്ധികൊണ്ടും പരന്ന വായനകൊണ്ടും നിരീക്ഷണം കൊണ്ടും ഒരു കവി ജനിക്കുന്നതിലും പ്രയാസകരമാണ് ഒരു നല്ല വായനക്കാരന് ജനിക്കുന്നത്.ഒരു ദിവസം കൊണ്ട് കവിത വായിച്ച് ഭാവുകത്വത്തില് ലയനം സാദ്ധ്യമാകുമെന്നൊ ആശയത്തെ അനുഗമിക്കാമെന്നൊ ധരിക്കുന്നത് മൌഢ്യമാണ്. സുഹൃത്ത് എന്ന പരിഗണനയില് മാത്രം ലൈക്കടിക്കേണ്ടി വരുന്നതും ഹൃദിസ്ഥമാക്കാനുള്ള സമയമില്ലായ്മ കൊണ്ടൊ ആസ്വാദന ക്ഷമതയുടെ അഭാവം കൊണ്ടുമൊ ആണ്.കാലത്തിനൊപ്പമൊ കാലാതീതമായൊ സഞ്ചരിക്കുന്ന കവിതകളുടെ പ്രമേയങ്ങള്ക്കും സങ്കേതങ്ങള്ക്കും പ്രസ്ഥാനങ്ങള്ക്കും ഒപ്പം സഞ്ചരിച്ച് മാത്രം സ്വായത്തമാക്കാന് കഴിയുന്ന ഒന്നാണ് നല്ല വായന.ഒരു എഴുത്തുകാരന്റ കണ്ണും കാതും മനസും കാണാത്തതും കേള്ക്കാത്തതും അറിയാത്തതുമായ ലോകത്തില് വിഹരിക്കുകയും അരൂപവും വിരൂപവുമായ യാദാര്ത്ഥ്യങ്ങളെ മനോഹരങ്ങളായ പദങ്ങളാല് കോര്ത്തിണക്കി സുന്തരമായ രൂപം നല്കി നമ്മില് പുതിയ ലോകം തീര്ക്കുന്നു. ഒരോ വായനയും പുതിയ ലോകത്തിലേക്കുള്ള വാതായനങ്ങളാണല്ലൊ,പതിവു രീതികള് തെറ്റിക്കുന്നതും പരീക്ഷണ സൃഷ്ടികളും സംവേദനത്തിന്റ വഴികള് ദുഷ്കരമാക്കാറുണ്ട്.നിരന്തരമായ വായനയും കാലാനുക്രമമായ മാറ്റങ്ങളെ അനുഗമിക്കാനുള്ള മനസാന്നിദ്ധ്യവും ഈ ദുര്ഗ്രാഹ്യത്തെ അതിജീവിക്കാന് സഹായിക്കുന്നു.ഒഴുക്കിനൊപ്പമല്ല ഒഴുക്കിനെതിരെയാണ് എഴുത്തുകാരന്റ ദിശാബോധം.വാച്യാര്ത്ഥത്തിന്റ ഉപരിതലത്തില് മാത്രം സ്പര്ശിച്ച് ബൌദ്ധികാദ്ധ്വാനത്തിനു ഒട്ടും മെനക്കെടാതെ മനസിലാകുന്നില്ല ലളിതമായി എഴുതൂ എന്ന് വേവലാതിപ്പെടുന്ന വായനക്കാരനെ മനസിലാകുന്നില്ല.വ്യംഗ്യാര്ത്ഥത്തിന്റ അഗാധതില് ഇറങ്ങിച്ചെന്ന് അറിവിന്റ വെളിച്ചം കാണാന് ശ്രമിക്കാത്ത ഇരുട്ടില് തപ്പുന്ന ചുരുക്കം വായനക്കാരെങ്കിലും വേഗമേറിയ ഈ ലോകത്ത് നിലനില്ക്കുന്നുണ്ട് എന്നത് ഒരു സത്യമാണ്
By
Purush parol
No comments:
Post a Comment
ഈ രചന വായിച്ചതിനു നന്ദി - താങ്കളുടെ വിലയേറിയ അഭിപ്രായം രചയിതാവിനെ അറിയിക്കുക