ചില പ്രണയക്കാഴ്ചകൾ................
പ്രണയിക്കുമ്പോൾ അവനും അവൾക്കും വല്ലാത്ത ധൈര്യമാണ്. എന്തിനെയും നേരിടാനുള്ള ചങ്കൂറ്റം. തന്റെ കാര്യങ്ങളിൽ ശ്രദ്ധ ചെലുത്തുന്ന ഒരാൾ ഉണ്ടാവുന്നത് ഏതൊരാളുടെയും മനസിന് ഉണർവേകുന്നതാണല്ലോ?
അണിഞ്ഞൊരുങ്ങാൻ താൽപര്യമില്ലാത്ത അവൾ അവനു വേണ്ടി അണിഞ്ഞൊരുങ്ങുന്നു. പൊട്ടു തൊടുന്നു. നല്ല വേഷം ധരിക്കുന്നു. ചില ചില്ലറ ദുശ്ശീലങ്ങളൊക്കെ ( പുക വലി, ചെറിയ രീതിയിലുള്ള വെള്ളമടി, വാഹനമോടിക്കുന്നതിലെ അമിത വേഗം, ധൂർത്ത് ,ഇത്യാദി........)കയ്യിലുള്ള അവൻ അവൾ പറയുന്നതിന് അനുസരിച്ച് ഇക്കാര്യങ്ങളിലൊക്കെ നിയന്ത്രണം വരുത്തി നല്ല കുട്ടിയായി മാറുന്നു.ഇതെല്ലാം പ്രണയത്തിന്റെ അനന്തരഫലങ്ങളല്ലാതെ മറ്റെന്താണ്?
ഒരു ദിവസം ആ മുഖമൊന്നു കണ്ടില്ലെങ്കിൽ, ആ ശബ്ദമൊന്നു കേട്ടില്ലെങ്കിൽ ആദിവസം ബാക്കി എന്തൊക്കെ ഉണ്ടെന്നു പറഞ്ഞിട്ടും കാര്യമില്ല. വിലപ്പെട്ടതെന്തോ നഷ്ടപ്പെട്ടതു പോലെ. ഫോൺ ചെയ്യുന്ന സമയത്ത് എടുക്കാതിരുന്നാൽ, പരിധിക്ക് പുറത്തായാൽ ,മെസ്സേജിനു മറുപടി ഇല്ലാതായാൽ അപ്പോഴത്തെ വേവലാതി പറഞ്ഞറിയിക്കുക വയ്യ. എന്തെങ്കിലും വിഷയത്തെ ചൊല്ലി പിണങ്ങിയിരുന്നാലോ? പിന്നെ ഇരുവർക്കുമിടയിലെ മഞ്ഞുരുകുന്നതു വരെയും എങ്ങനെയൊക്കെയോ സമയം കഴിച്ചുകൂട്ടുന്നു എന്നേയുള്ളൂ.
പ്രണയം എന്നത് നിർവചിക്കുകയാണെങ്കിൽ ഒരേ സമയം വളരെ എളുപ്പവും എന്നാൽ അതുപോലെ തന്നെ സങ്കീർണ്ണവുമാണ്. ഒറ്റ വാക്കിൽ പ്രണയത്തെ അഗ്നിയോടുപമിക്കാം. പടരുന്ന അഗ്നിയെ നിയന്ത്രിക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടെന്നതു പോലെ പ്രണയത്തിലകപ്പെട്ടവരെ നിയന്ത്രിക്കുക വളരെ പ്രയാസകരമായിരിക്കും. കേട്ടിട്ടില്ലേ പ്രേമത്തിന് കണ്ണും മൂക്കുമില്ലെന്ന് ..............
രജിത കൃഷ്ണൻ
No comments
Post a Comment
ഈ രചന വായിച്ചതിനു നന്ദി - താങ്കളുടെ വിലയേറിയ അഭിപ്രായം രചയിതാവിനെ അറിയിക്കുക