കൂടാരപ്പെരുന്നാൾ

മാനസ മെന്തേ മൗനിക്കുന്നു
മാനുഷഭാവം മരവിക്കുന്നു 
എങ്ങും കണ്ണീർപ്പാടം
മാനവനെങ്ങും തീക്കനൽ വർഷം

ഒതുങ്ങിയെന്തേ പമ്മിപ്പമ്മി
മാനുഷനങ്ങു മറഞ്ഞു
മാരകവിഷസർപ്പങ്ങൾ
ഫണം വിടർത്തി
തുടർ നൃത്തം തുടരുമ്പോൾ

ഒരുചെറു കൊള്ളികണ
ക്കേലും നീയെന്തേ നീറുന്നീല?
വേദനകൊണ്ടൊന്നമർഷമാളുന്നീല ?

കുരുതിക്കോഴികൾ പിടഞ്ഞു
ചിറകിട്ടടിച്ചു കേഴുന്നേരം
മനസ്സിൽകരുതുക നീയും
കുരുതിക്കുള്ളൊരു കോഴി

പ്രാണ സ്പന്ദനമങ്ങനെ
നീരവ നൃത്തം ചെയ്യുന്നേരം
കെട്ടുകഴിഞ്ഞു ചിങ്ങപ്പകലുകൾ
വെന്നിക്കൊടിയുടെ ചലനം
നീലക്കടലും കീറിമുറിച്ച-
ങ്ങ,കരെയെത്തിയകാലം
കൊക്കിൽ നിറയെ
ഹേമം കൊത്തിയെടുത്തു
കൊഴുത്തൊരു ഭവനം
കല്ലുകളിളകി ത്തകരുംനേരം
എത്തുവതാരീ യിടവഴി താണ്ടി ,
യതറിയുന്നേരംഞെട്ടി വിറച്ചു
മുറിക്കകമേറി തഴുതും പൂട്ടി
യകം പറ്റുംപോൾ
ആൺ ജന്മ്ങ്ങൾക്കറുതി
നേരിൻ ആവണികൾക്കതു വറുതി
പിന്നെ മറക്കേണ്ടതു നിൻ
വിഹിത മതറിയേണം നീ ! (2003ൽ എഴുതിയത്)

By 

Varghese Kurathikadu