ഹൃദയത്തിന് വാതിലകത്തേക്കു തുറന്നു
പതിയെ നടന്നു ഞാൻ വെറുതെ ...
പതിയെ നടന്നു ഞാൻ വെറുതെ ...
ഇരുണ്ട മൂലയിൽ ഒരു കോണിൽ
തളർന്നുറങ്ങുമെൻ
പ്രിയമാം സ്വപ്നങ്ങളെ കണ്ടു
എന്നോ മറന്ന പ്രിയ സ്വപ്നങ്ങളെ ..
അവളുടെ നെറുകയിലറിയാതെ
ഞാനൊന്നു തലോടവേ ....
തളർന്നുറങ്ങുമെൻ
പ്രിയമാം സ്വപ്നങ്ങളെ കണ്ടു
എന്നോ മറന്ന പ്രിയ സ്വപ്നങ്ങളെ ..
അവളുടെ നെറുകയിലറിയാതെ
ഞാനൊന്നു തലോടവേ ....
അരുതേ അവളെയുണർത്തരുതേ ..
അവളുടെ തേങ്ങലിൽ കണ്ണീരുറവ
വറ്റിയിരിക്കുന്നെന്നിൽ
ബാക്കിയില്ല ഒരശ്രുകണം പോലും
മിഴികളുടെ ഗദ്ഗദം കേട്ടുഞാൻ
വീണ്ടും നടന്നു കദനത്താൽ
തൂങ്ങിയ ശിലയുമായി
അവളുടെ തേങ്ങലിൽ കണ്ണീരുറവ
വറ്റിയിരിക്കുന്നെന്നിൽ
ബാക്കിയില്ല ഒരശ്രുകണം പോലും
മിഴികളുടെ ഗദ്ഗദം കേട്ടുഞാൻ
വീണ്ടും നടന്നു കദനത്താൽ
തൂങ്ങിയ ശിലയുമായി
കണ്ടു ഞാൻ
സ്മൃതിതൻ ചെപ്പിലൊളിപ്പിച്ച
ബാല്യമാം കുന്നിമണികൾ ..
കോരിയെടുത്തു ഞാൻ കൈകുമ്പിളിൽ
കൊതിയോടെ നോക്കി നിന്നു..
കഴിയില്ല തിരികെയെടുക്കാൻ
അടഞ്ഞു കിടപ്പു ..
വിധിയുടെ വാതിൽ..
സ്മൃതിതൻ ചെപ്പിലൊളിപ്പിച്ച
ബാല്യമാം കുന്നിമണികൾ ..
കോരിയെടുത്തു ഞാൻ കൈകുമ്പിളിൽ
കൊതിയോടെ നോക്കി നിന്നു..
കഴിയില്ല തിരികെയെടുക്കാൻ
അടഞ്ഞു കിടപ്പു ..
വിധിയുടെ വാതിൽ..
നഷ്ടഭാരം പേറി ഞാൻ ..
എത്തി
തുറന്ന പുസ്തകത്തിനരുകിൽ
"കൊണ്ട് പോക നീ
നിന്റെ നഷ്ട പ്രണയവും
നീ തിരഞ്ഞൊരു ബാല്യവും
ഓർമ്മകളായി ഏഴുതപ്പെട്ടിരിക്കുന്നെന്നിൽ
കൊണ്ട് പോക നീ
ആവോളം നുണയുക
ആവോളം എഴുതുക ".
എത്തി
തുറന്ന പുസ്തകത്തിനരുകിൽ
"കൊണ്ട് പോക നീ
നിന്റെ നഷ്ട പ്രണയവും
നീ തിരഞ്ഞൊരു ബാല്യവും
ഓർമ്മകളായി ഏഴുതപ്പെട്ടിരിക്കുന്നെന്നിൽ
കൊണ്ട് പോക നീ
ആവോളം നുണയുക
ആവോളം എഴുതുക ".
.....................................
രാജീവ് സോമരാജ് , കോന്നി
No comments
Post a Comment
ഈ രചന വായിച്ചതിനു നന്ദി - താങ്കളുടെ വിലയേറിയ അഭിപ്രായം രചയിതാവിനെ അറിയിക്കുക