കവിത

മിഴികളിൽ
വസന്തം വിരുന്നെത്തുകയും
വേനൽക്കാലത്തും
മഴ മാത്രമെന്ന്
കണ്ണിന്റെ ചൂണ്ട കൊളുത്തിൽ
ഹ്യദയം മധുരതരമായി
കീഴടങ്ങുമ്പോൾ
നാണത്തോടെ നാം കുറ്റസമ്മതം നടത്തി

സ്നേഹം മൗനത്തിലൂടെ
നമുക്കിടയിൽ
ഒരായിരം ചിറകുള്ള
വാക്കുകളെ
കണ്ടെടുത്തു

സഖീ ഇപ്പോൾ നാം
ജിഞ്ജാസയുടെ
രണ്ട് ചുണ്ടുകൾ
മാത്രമാണ്

അധരം വിറകൊള്ളുമ്പോൾ
നാം കണ്ടെടുക്കുന്നത്
ഉമിനീരിന്റെ
ഇളം ചൂടിൽ
പ്രണയത്തിന്റെ
അറ്റമില്ലാത്ത
അന്തർദാഹമാണ്

നാമിരുവരും
ചുംബിക്കുമ്പോൾമാത്രം
രണ്ട് ചിറകുകളാകുന്നു

By: 

ആഗ