പണ്ട് സാമൽപട്ടിയിൽ ജോലി ചെയ്യുന്ന സമയം, ഒരിക്കൽ നല്ല പനി, എല്ലാരും പറഞ്ഞു ,തിരുപ്പത്തൂർ പോയി അലോപ്പതി ഡോക്ടറെ കാണിക്കണം , അല്ലെങ്കിൽ ശെരിയാവില്ല, അത് വരെ ജീവിതത്തിൽ ഹോമിയോ മരുന്ന് മാത്രം കഴിച്ചിരുന്ന ഞാൻ അങ്ങനെ ഒരു സഹായിയെയും കൂട്ടി ട്രെയിൻ കയറി ഇരുപതു കിലോമീറ്റർ ദൂരെയുള്ള തിരുപ്പത്തൂർ എത്തി,അവിടെ ഉള്ള ഒരു ക്ലിനിക്കിൽ പോയി, ജെസ്സി ക്ലിനിക്ക് ,
അകത്തു കയറിയപ്പോൾ കരടി പാന്റ് ഇട്ട പോലെ ഒരു തടിമാടൻ ഡോക്ടർ ചാടി മുന്നിൽ വന്നു, ഭീകരൻ,ആറര അടി ഉയരം, അയാളുടെ ഭാര്യ തന്നെ ആണ് നേഴ്സ്,രണ്ടു പേരും ഒരു അപൂർവ വസ്തുവെന്ന പോലെ എന്നെ തുറിച്ചു നോക്കി
എന്നാ? എന്നാ വിഷയം ?
ആ സമയം തമിഴ് പഠിച്ചു വരുന്നേ ഉള്ളു
കൊമേഴ്സ് ആയിരുന്നു വിഷയം , ഞാൻ പറഞ്ഞു,
ശേ,എന്റെ കൂടെ വന്ന ആൾക്ക് ദേഷ്യം വന്നു , എന്താണ് കാര്യം എന്നാണ് ചോദിച്ചത്,
സോറി, എനിക്ക് നല്ല പനിയാണ് ലോക്ടർ ...
എന്നാ ?
പനി ആണ് ഡോക്ടർ
കാച്ചിലാ ?
കാച്ചിൽ അല്ല, ചേനയാണ് ആണ് ഇന്നലെ കഴിച്ചത്, ചേന തോരൻ
എന്നാ ?
ഉടനെ സഹായി ഇടപെട്ടു, ആമാ ഡോക്ടർ, കാച്ചിൽ താൻ ,എന്നിട്ട് എന്നോട് പറഞ്ഞു ,
കാച്ചിൽ എന്ന് പറഞ്ഞാൽ പനി ,അല്ലാതെ മുണുങ്ങുന്ന കാച്ചിൽ അല്ല,എങ്ങനെ, ഏതു സമയവും അതല്ലേ ഉള്ളു ഓർമ്മ
ഓ അങ്ങനെ ആണോ? എന്നാൽ കാച്ചിൽ ,ഡോക്ടർ കാച്ചിൽ
ശെരി, പടുങ്കോ, ഉങ്കളുക്കു ഊശി പോടണം. പുള്ളി ഒരു കട്ടിൽ ചൂണ്ടി പറഞ്ഞു.
അയ്യേ , അതൊന്നും പറ്റില്ല, പൂശി പോടാനോ?
എന്റെ സാറെ പൂശി അല്ല ഊശി, എന്ന് വെച്ചാൽ ഇൻജക്ഷൻ , എന്റെ സഹായിക്ക് പിന്നെയും ദേഷ്യം
ആണോ? എന്നാൽ ഊശി വെച്ചോ ,ഊശി വെച്ചോ
വെച്ചിടുങ്കോ ഡോക്ടർ ,സഹായി പറഞ്ഞു .
ഞാൻ കട്ടിലിൽ ഇരുന്നു . ഒരു ഇരയെ കിട്ടിയ സന്തോഷത്തിൽ ഡോക്ടർ ഓടിപ്പോയി ഒരു ഭീകര സൂചി എടുത്തു മരുന്ന് നിറച്ചു, ഒരടി സ്കെയിലിന്റെ അത്രയും ഉണ്ട് സൂചിയുടെ നീളം.എണീറ്റ് ഓടാൻ പോയ എന്നെ സഹായി പിടിച്ചിരുത്തി ,വിറച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന എന്റെ അടുത്ത് വന്ന് ഡോക്ടർ ചോദിച്ചു,
സാർ ഉങ്ക പേരെന്നാ
അജോയ്, ഞാൻ വന്ത് സാമൽ പട്ടി സ്റ്റേഷൻ മാസ്റ്റർ
അപ്പടിയാ , അടടേ ജോയ് സാർ,
ഞാൻ തിരുത്താൻ പോയില്ല, അടടേ ജോയ് എങ്കിൽ അടടേ ജോയ്
കർത്തരുക്കു പ്രണാമം , ഡോക്ടർ പറഞ്ഞു
എന്തരുക്ക് പ്രമാണം ? ഞാൻ ചോദിച്ചു
ശോ, സാറേ ,പ്രമാണമല്ല ,പ്രണാമം .ഈശോ മിശിഹായ്ക്കു സ്തുതിയായിരിക്കട്ടെ എന്ന് പറയില്ലേ,അതിന്റെ തമിഴാണ്
ഓ, എന്നാൽ വല്ലപ്പോഴുമൊക്കെ സ്തുതിയായിരുന്നോട്ടെ കുഴപ്പമില്ല , ഞാൻ പറഞ്ഞു
ഡോക്ടർ വിളിച്ചു, ജെസീ, ശീഖ്രം ഇങ്കെ വാ, ഇത് ജോയ് സാർ, നമ്മ ആള്
നമ്മ ആളോ? അപ്പൊ അവരും സ്റ്റേഷൻ മാസ്റർ ആണോ?
ഉടനെ ജെസ്സി വന്നു പറഞ്ഞു. വണക്കം സാർ ,നീങ്ക എന്ത ചർച്ചുക്ക് പോവീങ്കെ ?
ഓ അങ്ങനെ ഒന്നും ഇല്ലൈ, ഒരു ചർച്ചക്കും ഞാൻ പോവാറില്ല, വല്ലപ്പോഴും ടീ വീ ചർച്ചകൾ കാണും
ചർച്ച അല്ല സാറെ ,ചർച്ച്, പള്ളി പള്ളി, സാർ ക്രിസ്താനി ആണ് എന്നാണ് അവരുടെ വിചാരം
അയ്യയ്യോ ,ആണോ? ഞാൻ ഞെട്ടി ,അച്ഛൻ ഇട്ട ഒരു പേര് ...അജോയ്...വല്ല കൃഷ്ണ കുമാർ എന്ന് വല്ലതും ഇട്ടാൽ പോരായിരുന്നോ? ഇനി ഇപ്പൊ എന്തോന്ന് ചെയ്യും
ഡോക്ടർ, സർക്കസിൽ ആനക്കും കരടിക്കുമൊക്കെ ഇൻജെക്ഷൻ കൊടുക്കുന്ന സൂചി എടുത്തു മരുന്ന് നിറയ്ക്കുന്നു
നമ്മ കമ്മ്യൂണിറ്റി ആളുങ്ക ഇങ്കെ റൊമ്പ കമ്മി, ചർച്ചുക്കു വാങ്കോ സാർ എല്ലാ ഞായർ കലമയും അപ്പടിത്താൻ ഇങ്കെ യൂണിറ്റി ക്രിയേറ്റ് പണ്ണ മുടിയും
വരാം ഞാൻ പറഞ്ഞു, കണ്ടിപ്പാ വരാം,
കാരണം വലിയ സൂചിയുമായി ഭീകരൻ അടുത്തുണ്ട്, എടുത്തു വയറിൽ വല്ലതും കുത്തിയാൽ കഴിഞ്ഞു എന്റെ കഥയും കവിതയും
അമ്പലത്തിൽ പോലും കേറാത്ത സാർ ചർച്ചിൽ പോകുമോ, സഹായിക്ക് അതാണ് സംശയം.
പോവുവേ അവിടന്ന്, ആ സൂചി കണ്ടൂടെ തനിക്ക്. ഞാൻ വരില്ല എന്ന് പറഞ്ഞാൽ മരണം ഉറപ്പാണ്,
നീങ്ക കാത്തലിക്കാ സാർ ,പാത്താ അപ്പടി ഇരുക്ക് , നാങ്ക വന്ത് സീ എസ് ഐ
ഞാൻ ബീ എസ് സീ ,അല്ലല്ല ബീകോം
എന്നാ ? കാത്തലിക്കാ ?
കാത്തലിക്ക് സിറിയൻ ബാങ്ക് അല്ലൈ, കരൂർ വൈശ്യ ബാങ്ക്
റൊമ്പ തമാശാ പെശുത് സാർ, ഊശി പോടട്ടുമാ ?
എന്ത് വേണമെങ്കിലും പോടുങ്കോ , ഞാൻ പറഞ്ഞു
ഡോക്ട്ടറും ഭാര്യയും കൂടി കട്ടിലിൽ കാലും ആട്ടികൊണ്ടിരുന്ന എന്നെ ഒരു മുന്നറിയിപ്പുമില്ലാതെ ദോശ മറിച്ചിടുന്ന ലാഘവത്തോടെ മറിച്ചിട്ടു ,പിന്നെ ,പാന്റ് വലിച്ചൂരി, ആഞ്ഞൊരു കുത്ത്,
ബൈബിൾ പടിപ്പറീങ്കളാ
പടിപ്പറാമേ....ഞാൻ അലറി
പടിപ്പറാമേ എന്നല്ല ,പഠിച്ചിടുവേൻ എന്നാണ് ,സഹായി പറഞ്ഞു
പോടാ തെണ്ടീ.....@#$%^!
എന്നാ? പഠിപ്പിയാ മാട്ടിയാ , അയാൾ സൂചി ഒന്ന് തിരിച്ചു
ബൈബിളോ, ഖുറാനോ ഗീതയോ എന്ത് വേണമെങ്കിലും പഠിച്ചോളാമേ പഠിച്ചു പാസായിക്കോളാമേ,ഞാൻ വീണ്ടും അലറി
അയാളും ഭാര്യയും കൂടി അവിടെ തിരുമ്മി ഒരു പരുവമാക്കി,ഞാൻ പതുക്കെ എണീറ്റ് പൈസ കൊടുത്തു ,
കണ്ടിപ്പാ അടുത്ത ഞായർ കലമൈ ചർച്ചുക്കു വരറീങ്കെ
ആമാങ്കെ, ഞാൻ പറഞ്ഞു , ഞാൻ വരുവേൻ , ഇയാളുടെ കൈ വെട്ടത്ത് നിന്ന് ഇതേ പറയാൻ പറ്റു, അല്ലെങ്കിൽ പിടിച്ചു ഞെരിച്ചു കളയും
വണക്കം, അപ്പുറം പാക്കലാം, ഞാൻ പതുക്കെ തൊഴുതു വെളിയിൽ ഇറങ്ങി,
സഹായി ചോദിച്ചു, സാർ നിങ്ങൾ പോകുമോ
എങ്ങോട്ട് ?
ചർച്ച്
കുന്തം, ചർച്ചുക്കും അമ്പലത്തുക്കും മൊസ്ക്കുക്കും ഒന്നുമേ പോക മാട്ടെൻ ഞാൻ , യേൻ, ഇനി മേൽ ഇന്ത തിരുപ്പത്തൂർ കൂടെ വര മാട്ടെൻ,
ചന്തിയും തടവിക്കൊണ്ട് ഞാൻ സ്റ്റേഷനിലേക്ക് ഓടി .അതിനു ശേഷം ഇന്ന് വരെ ആ ഏരിയയിൽ ഞാൻ പോയിട്ടില്ല.
അജോയ് കുമാർ
No comments
Post a Comment
ഈ രചന വായിച്ചതിനു നന്ദി - താങ്കളുടെ വിലയേറിയ അഭിപ്രായം രചയിതാവിനെ അറിയിക്കുക