"""""""""""""""''''''''''''""""'''''""'
അവളുടെ പ്രസവമെടുക്കലും
ചാണകം വാരലും,
പലപ്പോഴും ഒഴിഞ്ഞ വയറാലും
കഴിഞ്ഞങ്ങു കൂടിയ,
നാളുകളിലെപ്പോഴോ ആണത്
ഞാനെന്റെ തലയിലെ
വെള്ളി നൂലുകൾ
പടിഞ്ഞാറേ ആലയിൽ
ചുട്ടു പഴുപ്പിച്ചതും.
കിഴക്കേലെ പണിക്കന്
പണിയാൻ കൊടുത്തതും.
ഇന്നലെ ഞാനവളെ
വിറ്റു കാശാക്കി,
പിന്നെയവളെ
കശാപ്പുകാരനേറ്റുവാങ്ങി.
കാശെണ്ണുന്നതിനിടയിലും
അകലെയാണെങ്കിലും
അവളുടെ കരച്ചിലലയെന്റെ
നെഞ്ചേ പിളർന്നു.
എത്ര കുഞ്ഞുങ്ങളാണ്
അവളെനിക്കേകിയത്
എന്റെ-എത്ര കുഞ്ഞുങ്ങളാണ്
അവളാൽ വളർന്നത്
അവളോട് ഞാനെന്തു
കാരണം പറയും
അവളുടെ കണ്ണുനീർചാലുകൾ
ഞാനെങ്ങനെയൊപ്പും
ഇവിടെ ഞാനില്ലാത്തത്
അവൾക്കിഷ്ടമാവില്ലല്ലോ
ഇവിടെയാണേൽ എന്റെ-
കണ്ണീരിനൊരു വിലയുമില്ലല്ലോ
വാർദ്ധക്യം അത്-
അവൾക്കുമുണ്ടല്ലോ,
അവൾക്കാണെൽ
വൃദ്ധസദനത്തിൽ ഇടവുമില്ലല്ലോ.
✍️ഷാജിത് ആനന്ദേശ്വരം
No comments
Post a Comment
ഈ രചന വായിച്ചതിനു നന്ദി - താങ്കളുടെ വിലയേറിയ അഭിപ്രായം രചയിതാവിനെ അറിയിക്കുക