പകലസ്തമിച്ചെങ്കിലും നിലാവെളിച്ചം നിറഞ്ഞ ഇടവഴിയിലൂടെ കൈകൾ കോർത്ത് നടക്കുകയായിരുന്നു ദേവികയും ചന്ദനയും. കൊട്ടാരത്ത് തറവാട്ടിലെ രാജശേഖരൻ നമ്പീശന്റെ മക്കളാണ് 15 ഉം 17 ഉം വയസ്സുള്ള ഈ സുന്ദരികൾ. വീടിനടുത്തുള്ള ചിറയത്ത് ദേവീക്ഷേത്രത്തിൽ തൊഴുത് തിരികെ വരികയാണ് ഇരുവരും. സ്കൂളിലെ വിശേഷങ്ങളൊക്കെ പറഞ്ഞു രസിച്ച് വരുമ്പോഴാണ് അയാൾ അവർക്കു മുന്നിലേക്ക് വന്നത്. നീണ്ട ജഡ നിറഞ്ഞ മുടിയും താടിയുമായി , പഴകി മുഷിഞ്ഞ കാവിമുണ്ടും ജുബ്ബയുമായ് ,വല്ലാതെ ജരയും നരയും നിറഞ്ഞ, രുദ്രാക്ഷമാലകളണിഞ്ഞ ഒരു വൃദ്ധൻ. സന്ന്യാസിയെ പോലെയുണ്ട് കാണാൻ. അയാളെ കണ്ട് പേടിച്ചെങ്കിലും അത് പുറമേ കാണിക്കാതെ കൈകൾ മുറുക്കെ പിടിച്ച് അവർ മുന്നോട്ട് നടന്നു. പിന്നിൽ നിന്നും ഉറക്കെ ചിരി മുഴങ്ങിയപ്പോൾ അവർ ഞെട്ടി തിരിഞ്ഞു നോക്കി. അവർക്കു പിന്നിൽ.... തൊട്ടരികെ ... ആ വൃദ്ധനെ കണ്ടതോടെ ഭയം ഇരട്ടിച്ചു. പോസ്റ്റിലെ ലൈറ്റും അപ്രതീക്ഷിതമായി അണഞ്ഞതോടെ അവർ ഉറക്കെ കരയാൻ തുടങ്ങി. ആ കുട്ടികളെയും പിടിച്ചു വലിച്ചു കൊണ്ട് തൊട്ടടുത്തുള്ള മരത്തിനു പിന്നിലേക്ക് അയാൾ പോയി. പേടിച്ചു വീണ്ടുമുറക്കെ കരയുന്ന അവരെ ചൂണ്ടുവിരൽ ചുണ്ടിൽ ചേർത്ത് ഭീഷണിപ്പെടുത്തി നിശ്ശബ്ദരാക്കി ആ ഇടവഴിയിലേക്ക് വിരൽ ചൂണ്ടി. ഇരമ്പിയാർക്കുന്ന കടലിരമ്പം പോലെയുള്ള ശബ്ദവുമായി വിചിത്രമായ ഒരു കറുത്ത നിഴൽരൂപം ഇടവഴിയിലൂടെ പോകുന്നത് അവർ കണ്ടു. വലിയ കൈകളും കൊമ്പുകളും കാലുകളുമുള്ള ഒരു ജീവിയുടെ രൂപം. പക്ഷേ, ആ നിഴൽ രൂപത്തിൽ നിറയെ, തുളവീണ പേപ്പറിനിടയിലൂടെ അരിച്ചിറങ്ങുന്ന പോലെ, വെളിച്ചപ്പൊട്ടുകളും കാണാമായിരുന്നു. ആ രൂപം അവരെ കടന്ന് മുന്നോട്ട് പോയ നിമിഷം വൃദ്ധൻ ആ പെൺകുട്ടികളെ വഴിയിലേക്ക് വലിച്ചിറക്കി മുകളിലേക്ക് ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചു. മുകളിലേക്ക് നോക്കവേ ഭയം നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളിൽ അത്ഭുതം വിടർന്നു. അതൊരു കൂട്ടം പക്ഷികൾ ആയിരുന്നു. ഒത്തുചേർന്ന് ഒരു നാട്ടിൽ നിന്നും മറ്റൊരു നാട്ടിലേക്ക് ദേശാടനം നടത്തുന്ന പക്ഷികൾ . ഒന്നു പേടിപ്പിച്ചെങ്കിലും മനോഹരമായ അത്ഭുതക്കാഴ്ച സമ്മാനിച്ചതിന് ആ വൃദ്ധനോട് അവർ പുഞ്ചിരിക്കവേ ഉച്ചത്തിലുറക്കെച്ചിരിച്ചും കൊണ്ട് അയാൾ നടന്നകന്നു. കണ്ണിൽ നിന്നും മറയും മുൻപ് അയാൾ ഉറക്കെപ്പറയുന്നതവർ കേട്ടു. "നിഴൽ നാടകം ...... പക്ഷികളുടെ നിഴൽനാടകം....''
ദേവികയും ചന്ദനയും കൈകൾ കോർത്ത് നിഴൽ തീർത്ത് വീണ്ടും.....
താത്രിക്കുട്ടി
No comments
Post a Comment
ഈ രചന വായിച്ചതിനു നന്ദി - താങ്കളുടെ വിലയേറിയ അഭിപ്രായം രചയിതാവിനെ അറിയിക്കുക