"എടീ... അതിൽ വല്ല പാമ്പും കിടക്കുന്നുണ്ടോന്ന് നോക്ക്...!"
ഉച്ചയ്ക്ക് കിടക്ക വിരി നേരെയാക്കി ഇടുന്ന ഭാര്യയെ നോക്കി ഞാനൊരലക്കലക്കി..
തിരിച്ചെന്തേലും കേൾക്കുമ്പോഴാണല്ലോ മ്മൾക്കൊരു സുഖം..
" അതേയ്... അക്കാര്യത്തിൽ എനിക്ക് ങ്ങളെ ഒടുക്കത്തെ വിശ്വാസാ... ങ്ങളെന്തായാലും പാമ്പിനെ കൊണ്ടുവന്ന് എന്നെ കൊത്തിക്കൂല്ല...!!
ദൈവമേ...
ഇവളെവിടേലും തലയടിച്ച് വീണാ...
ഇങ്ങനെയല്ലല്ലോ പതിവ്...
ഉരുളയ്ക്ക് ഉപ്പേരിയെന്ന പോലെ കൗണ്ടർ ഡയലോഗ് വരുന്നതാണല്ലോ..?
അതിനല്ലേ ഞാനീ ഡയലോഗുകൾ ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് കാച്ചുന്നത്.
ഇതെന്തു പറ്റി...
മോനേ രജീഷേ സൂക്ഷിച്ചോ...
ഇത് മാരക സോപ്പാണ്..
എന്തോ ഒരു അപകടം പതുങ്ങിയിരിപ്പുണ്ട്..
ചുരിദാർ വല്ലതും വാങ്ങാനുള്ള പുതിയ പദ്ധതിയെങ്ങാനുമുണ്ടാേ...?
എന്നെ ബോറടിപ്പിച്ച് മൂലയിലിരുത്തി, കടയിലെ തുണി മുഴുവൻ വാരി വിതറി അതും നോക്കി നില്ക്കുന്ന കലാ പരിപാടി..
ഇവൾക്കെന്ത് സുഖമാണാവോ അത് ചെയ്യുമ്പം കിട്ടുന്നത്..?
ഇതിപ്പം അതിന് ചെല്ലാനുള്ള മുൻകൂർ ഏറാവും...
ഉറപ്പ്.. അല്ലാതിങ്ങനെ പതിവില്ല..
എൻ്റെ ചാരന്മാരായ മക്കളെയാണേൽ കാണാനുമില്ല...
ചിന്തകൾ മലക്കം മറിയുകയാണ്..
ഏയ്.. അതിനും സാധ്യതയില്ലല്ലോ....?
അവളുടെ സ്ഥിരം കടയൊന്നും തുറന്ന് പ്രവർത്തിക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ടില്ല..
പിന്നെന്തിനായിരിക്കും...?
അവളുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോവാൻ....?
ച്ഛേ..... ലവളുടെ വീട്ടിലാണല്ലോ ഞങ്ങളിപ്പം ഉളളത്..
പിന്നെന്താണ് ആ ഡയലോഗ്..?
പതിവിൽ വിരുദ്ധമായുളള ആ ഡയലോഗിൽ തറച്ച് ഞാൻ ശരിക്കും വീണു..
ആകെ സ്വസ്ഥത പോയി..
ഇനീപ്പം ശരിക്കും സീരിയസായി പറഞ്ഞതാവുമോ...?
അവളെ കൊല്ലാൻ പോയിട്ട്, ഒന്ന് വേദനിപ്പിക്കാൻ പോലും എന്നെ കൊണ്ട് കഴിയില്ലെന്ന വിശ്വാസം കൊണ്ട്..
അത്രയ്ക്ക് സ്നേഹവും കരുതലുമുള്ള ആളാണ് ഞാനെന്ന്..
എൻ്റെ പൊന്നോ...
മനസ് പ്രണയം കൊണ്ടു നിറഞ്ഞു..
പ്രണയത്തിൻ്റെ ആണിക്കല്ലാണല്ലോ വിശ്വാസം..
ശ്ശേ... ലപ്പം പറയണ്ടായിരുന്നു അങ്ങനെ..!
മോശായി..
അവളെ ഞാൻ മനസിലാക്കിയില്ലല്ലോ..?
ഉള്ളിലുണ്ടായ സങ്കടം മുഴുവൻ ഞാനൊരു അണകെട്ടി നിർത്തി..
രാത്രി അടുക്കള തിരക്കൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് വന്ന് കിടന്നപ്പോൾ ഞാനവളെ എൻ്റെ നെഞ്ചോട് ചേർത്തു പിടിച്ചു...
''ഡീ... ഉച്ചയ്ക്കത്തെ പാമ്പ് ഡയലോഗിൻ്റെ മറുപടീണ്ടല്ലോ... അത് കലക്കി ട്ടോ... "
"നിങ്ങളത് ഇതുവരെ വിട്ടില്ലേ...?"
"അതെന്താ നീയപ്പം അങ്ങനെ മറുപടി പറഞ്ഞത്...?"
അവളുടെ വായിൽ നിന്ന് തന്നെ അത് കേൾക്കാൻ എനിക്ക് ഒടുക്കത്തെ കൊതി...ധൃതി...
എന്തൊക്കെയാവും ലെവൾ പറയുക..
ആകെ ആകാംക്ഷയായി....
അവൾ മനസിലാക്കിയ എന്നെ പറ്റി അവളിപ്പം പറയും...
എൻ്റെ സ്നേഹം, കെയറിംഗ്.. തുടങ്ങി ഒക്കെ..
ന്നിട്ട് വേണം ഞാൻ വല്യ സംഭവമാണെന്ന രീതിയിൽ നെഞ്ചും വിരിച്ച് നിൽക്കാൻ..
ഓഹ്... യെന്തൊരു മൊമൻ്റാപ്പാ യിത്..?
രോമം വരെ എണീറ്റ് നിന്നോന്നൊരു സംശ്യം..
അവളെ ഞാൻ ഒന്നും കൂടി ബലമായ് എന്നോട് ചേർത്തു പിടിച്ചു..
"എൻ്റെ മനുഷ്യാ... അങ്ങനത്തെ ഒരു പാമ്പിനെ മേടിക്കാനേ രൂപാ പതിനായിരം എണ്ണിക്കൊടുക്കണം... എനിക്ക് വേണ്ടീറ്റാന്ന് പറഞ്ഞാൽ പതിനായിരം പോയിട്ട് പത്ത് ചില്ലിക്കാശ് പോലും നിങ്ങളടുത്ത് എടുക്കാനുണ്ടാവില്ലെന്ന് എനിക്കുറപ്പല്ലേ...?"
പ്ലിംഗ്...!
ശരിയാണല്ലോ...
ഹാവൂ...ഇപ്പഴാ ശരിക്കും മനസ്സമാധാനമായത്..
ഞാൻ വിചാരിച്ച് നിനക്കെന്തോ കാര്യായിട്ട് പറ്റിയെന്ന്..
അല്ലേലും കൊണ്ടും കൊടുത്തും കൊമ്പുകോർത്തും ഇടുന്ന ഡയലോഗുകളുടെ ത്രില്ലും രസോം ഒന്നും ഈ പൈങ്കിളി ഡയലോഗുകൾക്കില്ല...!!
ലബ് യൂ ഡീ..
By: Rajish Kumar
No comments
Post a Comment
ഈ രചന വായിച്ചതിനു നന്ദി - താങ്കളുടെ വിലയേറിയ അഭിപ്രായം രചയിതാവിനെ അറിയിക്കുക