മൗനത്തിന്റെ കമ്പളം പുതച്ചവർ ,
മൗനത്തിൽ ഒരായിരം കഥകൾ ഒളിപ്പിച്ചവർ
അലറിവിളിച്ചെത്തുന്ന കൊടുങ്കാറ്റ്പോലെ
ഇന്നലെകളിൽ ആഞ്ഞുവീശിയവർ
ഒടുവിലേതോ ഗിരിശിഖിരത്തിൽ ആഞ്ഞടിച്ച്
മഴയായ് പെയ്തു തീർന്നവർ
ഇരുളിന്റെ മാടങ്ങളിലിന്ന് അടയിരിക്കുന്നവർ
അവരോട് ചോദ്യങ്ങളരുത്
ചോദ്യമുനകളുടെ മുൻപിൽ,
ഒരു ദീര്ഘനിശ്വാസം മറുപടിയാക്കി
തലകുനിച്ചു അവർ നടന്നകലുന്നത് കാണാം.
ചിലരുണ്ട്
ചിരിയിൽ കണ്ണീരിനെ ഒളിപ്പിച്ചവർ
ചിരിമുഴക്കത്തിൽ , വിതുമ്പുന്ന
നെഞ്ചിനെ പുതപ്പിച്ചു കിടത്തുന്നവർ
പൊരിയുന്ന വെയിലത്തും
എരിയുന്ന കനലിലും
ചുണ്ടിൽ പൂക്കളെ നിറച്ചവർ
അവരുടെ കണ്ണുകളിലേയ്ക്ക്
ചൂഴ്ന്നു നോക്കരുത്
അടക്കിവെച്ച നൂറായിരം രഹസ്യങ്ങളുടെ
അഗാധമായ ഗർത്തിലേയ്ക്ക്
നിങ്ങളും വലിച്ചെറിയപ്പെട്ടേക്കാം.
ചിലരുണ്ട്
കണ്ണിൽ വിഷാദത്തെ വിരിയിരിക്കുന്നവർ
പെയ്യാൻ കൊതിച്ച്
ആടിതിമിർക്കാൻ കൊതിച്ച്
ഇളം തെന്നലിനെ കാത്തിരിക്കുന്നവർ
കൊഴിഞ്ഞു പോയ ദളങ്ങളിൽ
ആരോക്കൊയോ ചേർന്ന്
ജീവിതത്തെ കെട്ടിയിടപ്പെട്ടവർ
അവർക്ക് നേരെ കൈകൾ നീട്ടി അകന്നുപോകരുത്
വിടരുന്ന പ്രഭാതത്തെ സ്വപ്നം കാണാൻ തുടങ്ങിയ അവർ
മരണം നിഴൽ വീശുന്ന താഴ്വരകളെ നോക്കി യാത്രയായേക്കാം.
ചിലരുണ്ട്
പ്രകാശത്തെ സ്വന്തമാക്കിയവർ
സന്തോഷത്തിന്റെ അതിരുകളിൽ
താമസമാക്കിയവർ
അന്യന്റെ വേദനകളെ കാൽചുവട്ടിലാക്കി
സ്വന്തം മനസ്സിന്റെ ഇഷ്ടങ്ങളിൽ വേരുപിടിച്ചവർ
കൊടുങ്കാറ്റിന്റെ ശൂരത്വവും അഗ്നിഗോളത്തിന്റെ പ്രഭാവവും നേടിയെടുത്തവർ
അവർക്ക് നേരെ ചൂണ്ടുവിരൽ ഉയർത്തരുത്
നിങ്ങൾ തോറ്റുപോയേക്കാം.
കാരണം അവർക്ക് ഹൃദയത്തിന്റെ ഭാഷ അറിയില്ല.
അവരാണ് ഈ ലോകത്തിന്റെ അതിനാഥർ..
ഷബ്ന ഫെലിക്സ്
No comments
Post a Comment
ഈ രചന വായിച്ചതിനു നന്ദി - താങ്കളുടെ വിലയേറിയ അഭിപ്രായം രചയിതാവിനെ അറിയിക്കുക