പ്രണയംകൊണ്ട്
കണ്ണെഴുതുന്നുണ്ടൊരു പെണ്ണ്.
കുടംബഭാരം ചുമലിലേറ്റി ചിരിച്ചും കളിച്ചും ഓടിനടന്ന്
ഉത്തരവാദിത്തങ്ങൾ നിറവേറ്റി
രാത്രിയുടെ നിശബ്ദതയിൽ നെടുവീർപ്പോടെ എന്നെയോർക്കുന്നൊരു പെണ്ണ്.
കാതങ്ങൾക്കു ദൂരെയ്ക്ക് എനിക്ക് ആത്മവിശ്വാസമേകി അറിയേണ്ടവ മാത്രമറിയിച്ച് മനസ്സുരുക്കാതെ കാക്കുന്നൊരു പെണ്ണ്.
അത്രമേൽലിഷ്ടം കൂടുമ്പോൾമാത്രം
മനസ്സുകൊണ്ട് പാൽപ്പായസമൊരുക്കിവെച്ച്
നെഞ്ചിൽ മുഖംചേർത്ത്
കുറുകുന്നൊരു പെണ്ണ്.
ശരിയായ തീരുമാനങ്ങളിലൂടെ
അച്ഛൻ്റെ പരിഭവവും അമ്മയുടെ പരാതികളും കുട്ടികളുടെ ചിണുങ്ങലും
സ്നേഹത്തിലലിയിച്ച്
എന്നെ വിസ്മയിപ്പിക്കുന്നൊരു പെണ്ണ്.
ഉരുകിക്കത്തുന്ന വിളക്കിനെന്നും
പൊൻശോഭയാണെന്നോർമ്മിപ്പിച്ച്
വീട്ടിൽ മഴവില്ലുതീർക്കുന്ന പെണ്ണ്.
ബാബു തുയ്യം
6/1/21.
No comments
Post a Comment
ഈ രചന വായിച്ചതിനു നന്ദി - താങ്കളുടെ വിലയേറിയ അഭിപ്രായം രചയിതാവിനെ അറിയിക്കുക