പാതിരാക്കിനാവുകളേഴും
പറന്നിരുന്നയീ മരച്ചുവട്ടിൽ
പതിയെ ഞാനിരുന്നു
കളകളാരവ സംഗീതത്തിൽ
ഇതിവൃത്തമായൊരു മിഴിചെപ്പ്
പതിയെ എന്നിലേക്കടുത്തു
താരകാതോപ്പിലെ മന്ദസ്മിതം പോലെ
നിന്നാകാശ ചുവട്ടിൽ
നീയറിയാതെയൊരു
പ്രണയച്ചില്ല തളിർത്തു
ഇമവെട്ടാതെ ചന്ദ്രനും ഞാനും
നീയെന്ന സാഗരത്തിൽ നിന്ന്
ഒരു തുളിയെടുത്ത് കവിതയെഴുതി
അതൊരു മിഴിയായ്, വഴിയായ്,
മേഘമായ്, ആകാശമായ്, സാഗരമായ്
നീയസ്തമിച്ച കടലിൽ
ഏകാന്തതയുടെ കടലാസുതോണിയായ്
ഞാനലഞ്ഞു തുഴഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു
കാലങ്ങളൊരു നൗകപോലകന്നപ്പോൾ
വീണ്ടും ആ ഞാവൽ മരച്ചുവട്ടിൽ
നിന്നെ കാത്തു വാടിയൊരു പുഷ്പമായി
ഞാനവതരിച്ചു
- മുഹമ്മദ് റഹ്മത്തുള്ള ഏലംകുളം
(എം ഐ സി അസാസ് തൃശൂർ )
Masha allah
ReplyDeletethank you for receiving and publishing my poem
ReplyDelete