രാവിലെത്തന്നെ കണ്ണും തിരുമ്മി പുറത്തേക്കിറങ്ങിയപ്പോ വരാന്തയിൽ പത്രം എത്തീട്ടുണ്ട്. ഏതായാലും പ്രത്യേകിച്ച് എന്താ ഉള്ളെന്ന് നോക്കാം. ഇനി ഇന്നും കൊറോണ മാത്രമാണോ..? പേജ് ഒന്ന് മറിച്ചു, രണ്ടാമത്തെ പേജിലെ ആദ്യത്തെ ചുവന്ന തലക്കെട്ട്.... !!!
കണ്ണ് തിരുമ്മി ഒന്നും കൂടി നോക്കി.. മറ്റൊന്നുമല്ല. അത് തന്നെ... "ഓക്സിജൻ ഇനി കുപ്പിവെള്ള രൂപത്തിലും വിപണിയിൽ!"
ഓർമകളെല്ലാം ഒരു എട്ട് ഒമ്പതു വർഷം പിറകോട്ടോടി... എൽ പി സ്കൂളിൽ എത്തിനിന്നു... ടീച്ചർ എന്തോ പറയാണ്, "മക്കളേ.... വെള്ളം ഇപ്പൊ കുപ്പികളിലൊക്കെ വെര്നില്ലേ..കൊറച്ചു കൂടി കഴിഞ്ഞാ ഞമ്മൾ ഫ്രീ ആയി ശ്വസിക്കണ ഓക്സിജനും ഇതേ പോലെ വാങ്ങേണ്ടി വരും... ".അന്തം വിട്ട് കണ്ണും മിഴിച്ചിരിക്കുന്ന ഞങ്ങളെ ഇടയിൽ നിന്ന് ആരോ എണീറ്റ് പറഞ്ഞു, "എന്താ ടീച്ചറെ ങ്ങൾ പറയണേ.. അങ്ങനൊക്കെണ്ടാവോ..?
ടീച്ചർ ഒരു പുഞ്ചിരി മാത്രം തിരിച്ചു നൽകി. ആ പുഞ്ചിരിയുടെ അർത്ഥം ഇന്ന് പിടികിട്ടി.
"കാണാൻ പോകുന്നതല്ലേ പറഞ്ഞറിയിക്കേണ്ട.. "എന്നായിരിക്കും.
റബ്ബേ.. ഇങ്ങനാണേൽ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ ഞാനും വാങ്ങേണ്ടി വരൂലേ..!!എന്തൊക്കെ കാണണം.. !
"അല്ല അൻക് ഇന്ന് ചായൊന്നും വേണ്ടേ.. എന്താ രാവിലെതന്നെ ഇത്ര ചിന്തിക്കാൻ.?
എന്തൊക്കെ ആലോചിച്ചു കാട് കയറിയ ഞാൻ.."മ്മച്ചിയെ ൻക് കൊറച്ചു ഓക്സിജൻ തരിൻ... "
"ഏഹ് ഓക്സിജനോ....?? !!
ഹേ.. അല്ല.. പെട്ടെന്ന് എന്തോ.. ഇൻക് ചായ തരി.. "
ഉമ്മ ഒന്നും കൂടി ഇരുത്തി നോക്കീട്ട് ഉള്ളിൽ പോയി..കാലത്തിന്റൊരു പോക്ക് ആലോചിച്ച് പുറകെ ഞാനും...
കാലം പോയൊരു പോക്കേ.... !!
എന്താവോ എന്തോ..
ANSILA CP
VMHM WAFIYYA COLLEGE
No comments:
Post a Comment
ഈ രചന വായിച്ചതിനു നന്ദി - താങ്കളുടെ വിലയേറിയ അഭിപ്രായം രചയിതാവിനെ അറിയിക്കുക